…Stójmy! - jak cicho! - słyszę ciągnące żurawie, Których by nie dościgły Źrenice sokoła; Słyszę, kędy się motyl kołysa na trawie,
Kędy wąż śliską piersią dotyka się zioła. W takiej ciszy! - tak ucho natężam ciekawie, Że słyszałbym głos z Litwy. - Jedźmy, nikt nie woła.
Adam Mickiewicz "Stepy Akermańskie"
Katedra
Bazylika pod wezwaniem św. Stanisława i św. Władysława, główna i największa świątynia Litwy, pomnik wielowiekowej historii państwa litewskiego. Miejsce słynnych królewskich ślubów, dysputów, zbiorów kapituły i koronacji książąt litewskich.
W podziemiach świątyni spoczywają litewscy książęta, biskupi oraz znajduje się mauzoleum dynastii Jagiellonów.
Prezydentura
Od XIV w. znajdował się tu Pałac Biskupów, a od XVIII w. budynek zamienionio na rezydencję generał-gubernatora Michaiła Murawiowa. Przepiękna i monumentalna siedziba w stylu klasycystycznym. Pałac pełnił funkcje reprezentacyjne, dlatego niegdyś gościł tu car Aleksander I, król francuski Ludwik XVIII, Napoleon, ostatni król RP Stanisław August Poniatowski oraz Marszałek Józef Piłsudski.
Od 1997 roku budynek należy do prezydenta Litwy.
Ratusz
Główny wileński rynek. Pierwszy budynek ratusza założony w XIV w. Obecny pochodzi z poł. XVIII w., architekt Wawrzyniec Gucewicz.
Ratusz – siedziba samorządu, straży, wójta, tu mieścił się skarbiec, więzienie, sklepiki, pręgierz itd.
W XIX w. ratusz zamieniono na teatr miejski, tu po raz pierwszy została wystawiona opera „Halka” Stanisława Moniuszki.
Dzisiaj budynek ratuszu – to reprezentacyjna siedziba mera Wilna, odbywają się różne imprezy, koncerty.